Odprowadzanie ścieków - kanalizacja, szambo czy oczyszczalnia
Ścieki pochodzące z domowej instalacji kanalizacyjnej muszą trafić do:
- kanalizacji zbiorczej (jeśli teren jest skanalizowany), a jeśli jej nie ma - do:
- szczelnego zbiornika zwanego szambem, z którego wywiezie je wóz asenizacyjny,
albo do
- przydomowej oczyszczalni ścieków.
Choć pierwsze rozwiązanie jest najwygodniejsze, to decyzja o tym, dokąd odprowadzać ścieki, nie zależy tylko od nas. Wiele działek położonych jest z dala od kanalizacji, nie wszędzie warunki gruntowo-wodne oraz wielkość działki umożliwiają zastosowaniem przydomowych oczyszczalni, a inne ograniczenia mogą też wynikać z lokalnych przepisów. Poza tym wykonanie instalacji kanalizacyjnej jest trudniejsze niż instalacji wodociągowej, a przeróbki istniejącej instalacji są bardziej kłopotliwe, bo rury kanalizacyjne mają duże średnice, muszą biec z określonym spadkiem, a ich długość powinna być jak najmniejsza.
Kanalizacja zbiorcza
W rejonach skanalizowanych najlepszym rozwiązaniem jest przyłączenie domu do sieci kanalizacyjnej. Wymagają tego zapisy w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. Jest to rozwiązanie najmniej kłopotliwe, wymaga jedynie uzgodnienia warunków przyłączenia z lokalnym przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym (właścicielem sieci). Zamiar budowy przyłącza trzeba 30 dni wcześniej zgłosić do starostwa powiatowego. Jeśli urząd nie wniesie w tym czasie sprzeciwu, to można rozpocząć prace.
Uwaga!
W rozliczeniu za odprowadzenie ścieków standardowo przyjmuje się, że ich objętość jest równa ilości zużytej wody wodociągowej. Jeśli woda z wodociągu ma być używana do podlewania ogrodu, warto uzyskać zgodę na założenie drugiego wodomierza i rozliczanie się z przedsiębiorstwem wod.-kan. tylko za taką ilość ścieków, jaka odpowiada faktycznemu zużyciu wody w domu.