Czy pompa ciepła może współpracować z typowymi grzejnikami?

Warto wiedzieć, że część instalacji służąca przekazaniu ciepła do pomieszczeń nazywana jest "źródłem górnym". Optymalne jest ogrzewanie płaszczyznowe, czyli podłogowe, sufitowe lub ścienne. Dzieje się tak dlatego, że sprawność pompy jako urządzenia grzewczego (wyrażona np. współczynnikiem COP) spada wraz ze wzrostem różnicy temperatury pomiędzy źródłem górnym i dolnym.

Średnia temperatura gruntu jako źródła dolnego wynosi 0°C. Ogrzewanie płaszczyznowe (źródło górne) można zasilać nawet wodą o temperaturze ok. 30°C, typowa zaś temperatura zasilania instalacji grzejnikowych to 55-75°C. Oczywiście można obniżyć temperaturę zasilania grzejników, rekompensując to zwiększeniem ich powierzchni, ale dość szybko takie działanie traci sens.

Załóżmy, że:

• pokój ma powierzchnię 15 m²;
• straty ciepła wynoszą 60 W/m² (łącznie 900 W); Moc cieplna grzejnika zależy zaś od temperatury:
• wody zasilającej;
• wody powracającej;
• panującej w pomieszczeniu.

Dla parametrów 70/55/20°C w podanym w przykładzie pomieszczeniu wystarczający będzie grzejnik płytowy (typ 21) o wymiarach 75×75 cm osiągający wówczas moc 930 W. Obniżmy teraz temperaturę do 55/45/20°C - to górna granica dla większości pomp ciepła. Moc grzejnika spada wówczas do 580 W, więc aby pokryć zapotrzebowanie na ciepło potrzebny jest grzejnik nieco ponad 1,5 raza większy.

Obniżmy teraz temperaturę do wartości, może nie idealnych, ale pozwalających na ekonomiczną pracę pompy - 40/35/20°C. Moc cieplna naszego grzejnika wyniesie zaledwie 280 W. Jego powierzchnię trzeba by zwiększyć ponad 3-krotnie. Grzejnik (lub grzejniki) zajmowałby ok. 2,5 m² ściany, a to już bardzo dużo.

opr.: Jarosław Antkiewicz