Okna w budynku a zasady energooszczędności
Rozmieszczenie okien. W ocenianym projekcie trzeba sprawdzić rozmieszczenie okien w stosunku do stron świata. Największe straty powodują oczywiście okna zorientowanie na północ, dlatego najlepiej, by w północnej elewacji w ogóle nie było okien lub by były one jak najmniejsze.
Największe mogą być okna w elewacji południowej, bo straty przez nie są rekompensowane przez zyski ciepła wskutek nasłonecznienia. Ale nawet w elewacji południowej niewskazane są przeszklenia o bardzo dużej powierzchni, bo latem mogłyby powodować przegrzewanie się pomieszczeń i przyczyniać się do zwiększonego zużycia energii na chłodzenie budynku. A warto wiedzieć, że jednostkowe zużycie energii na ten cel jest większe niż jej zużycie na cele grzewcze. Aby zapobiec przegrzewaniu się pomieszczeń latem, projekt budynku energooszczędnego powinien uwzględniać montaż żaluzji lub rolet zewnętrznych.
Korzystny z punktu widzenia energooszczędności może być ogród zimowy przystawiony do budynku, gdyż taka przestrzeń - nawet nieogrzewana - jest buforem termicznym, chroniącym budynek przed ucieczką ciepła.
Współczynnik przenikania ciepła. Zawsze trzeba zwracać uwagę na U całych okien. Jest on wypadkową współczynników przenikania szyb i ram, których izolacyjność jest zawsze gorsza niż izolacyjność zestawów szybowych. Okna w budynku energooszczędnym powinny mieć współczynnik U = 1,1-0,8 [W/(m2?K)].
Łączenie okien. Jeśli w projekcie znajdziemy sąsiadujące ze sobą okna, warto zwrócić uwagę na to, czy są rozdzielone fragmentem muru, czy tylko ramą, gdyż i to ma wpływ na wielkość strat ciepła. Jeśli rozpatrzymy dwa warianty o tej samej powierzchni szyb, większe straty dotyczyć będą okien rozdzielonych fragmentem muru. Połączone okna o tej samej powierzchni szyb mają mniejszą powierzchnię ram, a więc mniejsze będą straty ciepła zarówno na ramach, jak i połączeniach okna ze ścianą budynku. To samo dotyczy okien połaciowych.
Powłoki niskoemisjne. Współczesne okna mogą mieć szyby ze specjalnymi powłokami, które w zależności od usytuowania budynku względem stron świata sprzyjają pozyskiwaniu energii przez okna lub zapobiegają jej stratom. Najczęściej stosuje się powłoki niskoemisyjne, które charakteryzującą się wielokrotnie niższym współczynnikiem emisyjności promieniowania długofalowego (podczerwonego) e = 0,2-0,05 (czyli niską absorpcyjnością) niż szkło zwykłe (e= 0,837). Odbijają więc ciepło z powrotem do pomieszczenia, dzięki czemu poprawiają współczynnik przenikania ciepła oraz efektywność energetyczną przeszklenia.
opr.: Redakcja
zdjęcia: Agnieszka Rezler, Aluplast