Zagospodarowanie otoczenia w budownictwie zrównoważonym

Dbałość o zrównoważony rozwój wynika z troski o zwiększanie tzw. powierzchni biologicznie czynnych, na które składa się podłoże pokryte roślinnością wraz ze zbiornikami wodnymi. Zgodnie z ustawowymi regulacjami, musi ona stanowić co najmniej 25% terenu działki budowlanej przeznaczonej pod zabudowę wielorodzinną. Obecnie stosuje się kilka rozwiązań, które zwiększają bioróżnorodność otoczenia.

Roślinność pienna na elewacji

Spotyka się ją często na murach starych budynków. Gęsto porastające pnącza tworzą warstwę ochronną, która w lecie stanowi naturalny izolator zabezpieczający przed przegrzaniem. Roślinność pienna w nowym budownictwie spotykana jest jednak rzadziej z dwóch powodów. Po pierwsze, wskutek długiego okresu wzrostu - przez co nie zdążyła się ona jeszcze dostatecznie rozrosnąć. Po drugie, zdarza się że nie pasuje ona do otaczającej architektury. Jakkolwiek należy zwrócić uwagę na to, że elewacje szklane porośnięte bluszczem wyglądają równie efektownie.

Regulacja mikroklimatu

Oczka wodne pełnią nie tylko funkcję estetyczną, ale pozwalają także na rozkwit flory zarówno w strefie brzegowej, podwodnej, jak i tej unoszącej się na wodzie. Stwarza to zatem warunki rozwoju dla różnorodnej roślinności. Oczka wodne są zakładane częściej na terenach o mniejszej gęstości zabudowy. Jest to spowodowane głównie tym, że zajmują one znaczną powierzchnię gruntu. Jednakże w miejscach, w których istnieją są one pozytywnie oceniane przez mieszkańców, jako miejsce wypoczynku i wytchnienia od miejskiego zgiełku.

Schronienie dla rodzimych gatunków zwierząt

W budownictwie zrównoważonym zielone zakątki, typu ogród czy rabata, mogą stać się ostoją dla lokalnych gatunków zwierząt, tak samo jak wspomniane oczka wodne, które są często domem wielu organizmów wodnych i owadów. Należy pamiętać, że ich obecność jest pożyteczna dla całego ekosystemu. Część z nich zapyla rośliny, inne są pożywieniem dla większych ssaków. Niektóre znów odwdzięczają się nam za gościnę swoim śpiewem. Warto przy tej okazji wspomnieć również o tym, że dobrym rozwiązaniem jest sadzenie krajowych odmian kwiatów, krzewów i drzew, tak aby zwierzęta mogły bytować wśród roślin, których owoce stanowią ich naturalny pokarm.

Rezygnacja z powierzchni utwardzonych

Obecnie na osiedlach odchodzi się od betonowania ścieżek, wjazdów oraz dróg dojazdowych. Stosowane są materiały zastępcze, takie jak kratki trawnikowe oraz płyty ażurowe. Ich wykorzystanie do utwardzenia powierzchni niesie za sobą wiele zalet: m. in. poprawę obiegu wody w gruncie oraz minimalizację efektu wysp ciepła, czyli nadmiernego nagrzania występującego szczególnie w obszarach miejskich, w których izolacja termiczna jest niewielka.

Kratki oraz płyty ażurowe wykorzystywane są do budowy parkingów, ścieżek ogrodowych, dróg dojazdowych (również dzięki swojej wytrzymałości - dróg pożarowych), wjazdów, a także jako umocnienia nasypów pod budowę zielonych dachów. W budownictwie zrównoważonym dodatkowo korzysta się z kratek, które pochodzą z recyklingu, aby dzięki temu zwiększyć efektywność ekologiczną.

źródło: Mediapolis.pl
zdjęcia: Shutterstock