Energooszczędność okna określana jest na podstawie tzw. współczynnika izolacji cieplnej (UW). Jego minimalną wartość reguluje wydane w 2002 r. rozporządzenie Ministerstwa Infrastruktury. Zgodnie z jego treścią, w Polsce wymagania różnią się w zależności od strefy klimatycznej. Najbardziej rygorystyczne dotyczą IV i V strefy (południowa i północno wschodnia część Polski), gdzie wszystkie okna - poza połaciowymi i piwnicznymi - w budynkach mieszkalnych powinny mieć UW nie wyższe niż 1,7 W/m2K. Natomiast dostępna obecnie stolarka energooszczędna ma przeciętnie współczynnik w granicach 1,3 W/m2K.
| Straty ciepła w budynkach (gdzie 100% - sumaryczne straty w całym budynku) |
||
| Dom jednorodzinny |
Budynek wielorodzinny |
|
| okna | 15-25% | 30-45% |
| ściany | 10-30% | 10-30% |
| dach | 10-20% | 10-20% |
| wentylacja | 10-30% | - |
| piwnica/podłoże | 3-6% | 2-5% |
Należy jednak pamiętać, że straty generowane przez okna nie zależą tylko od ich budowy, ale także od liczby, rozmieszczenia oraz wielkości. Standardowo przyjmuje się, że im większa powierzchnia przeszkleń, tym większe straty ciepła.
Wspomniane wcześniej rozporządzenie ogranicza powierzchnię okien ze względu na oszczędność energii jednak tylko w przypadku, gdy ich współczynnik UW jest wyższy niż 1,5 W/m2K . Są także wymogi techniczne dotyczące oświetlenia, które określają z kolei minimalną wielkość przeszkleń. Niestety dla deweloperów stanowią one najczęściej jedyne wytyczne w kwestii doboru wielkości i rozmieszczenia okien.
