Branża ociepleniowa a kwestie ekologii

Branża ociepleniowa a kwestie ekologii

Stowarzyszenie na Rzecz Systemów Ociepleń (SSO) było jednym z inicjatorów i organizatorów I Międzynarodowego Forum ETICS w Brukseli. Kluczowym przesłaniem tego spotkania było inne spojrzenie na rolę technologii ociepleń nie tylko w sektorze budownictwa, ale też jako impulsu do rozwoju całej gospodarki - zarówno w skali lokalnych rynków, jak i globalnie.

O przebiegu i wnioskach płynących z europejskiej debaty oraz działaniach na lokalnym rynku mówi Jacek W. Kulig, prezesa Zarządu SSO oraz wiceprezes Zarządu European Association for ETICS (EAE), jeden z pomysłodawców Forum.

Kryzys z 2008 r. zmusił decydentów do zmiany sposobu zarządzania ekonomią. Priorytetem stała się oszczędność, a jednym z obszarów generujących redukcję kosztów jest energooszczędne budownictwo. Chodzi w tym przypadku głównie o zmniejszenie zużycia energii, które skutkuje m.in. spadkiem emisji CO2. W Unii Europejskiej na budynki przypada ponad 40 proc. konsumpcji energii. Tymczasem nie ma lepszego sposobu na racjonalne wykorzystanie energii niż po prostu jej mniejsze zużycie. A ocieplenie budynku właśnie do tego prowadzi. W niedługiej perspektywie wymierne oszczędności uzyskane dzięki ocieplaniu i termomodernizacji budynków mogą więc stać się jednym z kół napędowych gospodarki.

Zdaniem prof. Klausa Seldbauera z Fraunhofer-Institut für Bauphysik IBP, najważniejsze korzyści wynikające z instalacji ocieplenia na ścianach zewnętrznych to:

  • oszczędność energii i ochrona środowiska;
  • zapewnienie lub zwiększenie komfortu termicznego w budynku;
  • oszczędność pieniędzy użytkowników, którzy płacą niższe rachunki za ogrzewanie;
  • zabezpieczenie konstrukcji budynku, gdyż ocieplenie chroni przed wilgocią, uszkodzeniami mechanicznymi oraz stresem termicznym, czyli skutkami działania dużych różnic temperatur otoczenia.

W instytucjach europejskich widoczne jest zintensyfikowanie prac, które mają zmotywować kraje Unii do realizacji polityki wspierającej energooszczędność i ochronę środowiska. Dotąd była mowa głównie o zaleceniach, mniej zaś o wymogach. Obecnie po raz pierwszy są wyznaczone konkretne terminy, jak w przypadku Dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (EPBD).

Począwszy od 2020 r. na obszarze UE będzie można wznosić jedynie budynki o bardzo niskim zapotrzebowaniu na energię, także cieplną. W odniesieniu do publicznych inwestycji budowlanych przepisy te zaczną obowiązywać dwa lata wcześniej. Normy odnosić się będą do nowo budowanych obiektów, niezależnie od ich gabarytów, jak również do budynków poddawanych kompletnej czy częściowej renowacji. Poza tym w krajach członkowskich już teraz obowiązują standardy CEN - całościowy zbiór reguł konsumpcji energii w budynkach.

W Parlamencie Europejskim stworzono tzw. program "20-20-20 targets". Według jego założeń do roku 2020 w Unii:

  • o 20 proc. powinna spaść emisja gazów cieplarnianych (w odniesieniu do wielkości z lat 90.);
  • 20 proc. zużywanej energii powinno pochodzić ze źródeł odnawialnych;
  • o 20 proc. powinno spaść zużycie energii dzięki wprowadzaniu rozwiązań energooszczędnych (osiągniecie tego celu będzie najtrudniejsze, ponieważ nie jest wspierane przez żadne przepisy).

Inne projekty realizowane w skali europejskiej to:

  • SAVE czyli Intelligent Energy Europe Programme - subsydiujący inicjatywy wdrażające energooszczędność,
  • "BUILD-UP Initiative" - portal informacyjny Komisji Europejskiej dotyczący energooszczędnych rozwiązań w budownictwie, dostępny pod adresem www.buildup.eu.

Polska należy do Unii, więc podobne normy i projekty zobowiązujące lub zachęcające inwestorów oraz użytkowników do energooszczędności w budownictwie zaczną funkcjonować także na naszym rynku, co niemal automatycznie wzmocni branżę ETICS.