Samorządy muszą ograniczyć ilość odpadów

Unia Europejska wydała wytyczne, w świetle których do 2013 r. Polska musi zmniejszyć ilość składowanych odpadów o 50 procent w porównaniu z ilością odpadów z 1995 r. W Polsce zasady postępowania z odpadami reguluje ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U.07.39.251). Regulacje zawarte w wymienionej ustawie mają przede wszystkim na celu  wytyczenie zasad postępowania z odpadami w taki sposób, aby zapewnić ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska.

Spełnienie tych kryteriów jest możliwe poprzez zapobieganie powstawaniu odpadów lub ograniczaniu ich ilości. W tym celu ustawodawca przewidział tworzenie spalarni i współspalarni odpadów, jako jedynych legalnych miejsc przeznaczonych do termicznej obróbki odpadów. Spalarnie śmieci przeznaczone są do termicznego przekształcanie odpadów z odzyskiem lub bez odzysku wytwarzanej energii cieplnej, natomiast współspalarnie nastawione są na wytwarzanie energii lub produktów, przy czym wraz z paliwami są przekształcane termicznie odpady w celu odzyskania energii zawartej w odpadach albo unieszkodliwienia odpadów.

Ustawodawca przewidział szereg wymogów, jakie musi spełniać spalarnia odpadów. Przede wszystkim  tworzenie oraz użytkowanie spalarni musi odbywać się w taki sposób, aby ilość i szkodliwość dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska odpadów i innych emisji powstających wskutek termicznego przekształcania odpadów była jak najmniejsza.

Zarządzający spalarnią jest zobowiązany między innymi do ewidencjonowania odpadów, które przyjmuje do utylizacji, w tym w przypadku odpadów niebezpiecznych do pobierania próbek i przechowywania ich przez co najmniej  miesiąc od chwili poddania termicznej obróbce odpadów. Właściciel lub władający spalarnią zobowiązany jest do zatrudnienia kierownika, który będzie posiadał świadectwo wydane przez marszałka województwa, potwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarki odpadami.

W przypadku nie wypełniania ustawowych obowiązków w zakresie użytkowania i zarządzania spalarnią, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może z urzędu rozpocząć postępowanie w celu wydania decyzji o wstrzymaniu działalności spalarni. Na wniosek zarządzającego spalarnią inspektor może wyznaczyć termin do usunięcia naruszeń. Po usunięciu nieprawidłowości, inspektor na wniosek zarządzającego wydaje zgodę na podjęcie działalności.

Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008 z późn. zm.) nakłada na gminę obowiązek utrzymania czystości. Realizacja tego obowiązku (zgodnie z art. 5 ust 1 pkt 3b), ma nastąpić poprzez pozbywanie się zebranych na terenie nieruchomości odpadów komunalnych oraz nieczystości ciekłych w sposób zgodny z przepisami ustawy i przepisami odrębnymi - czyli również poddawania odpadów obróbce termicznej.

Ponadto zgodnie z art. 71. Ustawy o odpadach termiczne przekształcanie odpadów poza spalarniami odpadów lub współspalarniami odpadów podlega karze aresztu albo grzywny. Obecnie obowiązujące przepisy nakładają na gminy obowiązek ograniczania ilości odpadów ulegających biodegradacji. Tym samym budowa spalarni jest konieczna do wypełnienia przez gminy ustawowych obowiązków.

Budowanie spalarni i współspalarni jest jednak kosztowne i jest to największy problem dla samorządów. Istnieje możliwość wybudowania spalarni przez kilka gmin. Funkcjonują także programy unijne zajmujące się dofinansowywaniem takich inwestycji.

W krajach, w których ochrona środowiska jest bardziej rozwinięta niż w Polsce, budowanie spalarni finansowane jest przez wyspecjalizowane w tym podmioty. W zamian za wybudowanie gminy oddają inwestycję do eksploatacji na określony czas.

źródło: www.wnp.pl
zdjęcie: www.pinger.pl