W skrócie, od tego czy mamy poprawny ciąg kominowy, zależy jak sprawnie dymy powstające na skutek spalania lub zużyte powietrze zostaną usunięte z budynku do atmosfery. W dalszym ciągu zarówno wentylacja, jak i odprowadzanie spalin z kominków i urządzeń grzewczych dokonywane jest w zdecydowanej większości metodą grawitacyjną, czyli poprzez wykorzystanie naturalnego ruchu ciepłego powietrza ku górze (wyporu termicznego), dlatego też niezbędne jest dopilnowanie, by czynniki kreujące ciąg kominowy były w możliwie największym stopniu zapewnione.
Naturalny ciąg kominowy zależy od kilku czynników, między innymi:
- różnicy temperatur spalin i powietrza na zewnątrz budynku (naturalny wypór termiczny);
- wysokości komina i pola jego poprzecznego przekroju (wartość podciśnienia w przewodzie kominowym jest wprost proporcjonalna do obu tych zmiennych - im wyższy i szerszy komin - tym większa wartość ciągu kominowego);
- wiatru, który może powodować wytwarzanie dodatkowego podciśnienia w kominie lub, gdy jest opadający, cofać przepływ spalin z powrotem do budynku;
- konstrukcji komina (porowatość, przewężenia, uskoki, ocieplenie) oraz jego szczytu (położenie względem kalenicy;
- konstrukcji budynku (dachu) i usytuowania budynku względem drzew;
- ukształtowania terenu.