Niezasadne przekonanie o bardzo wysokich kosztach stworzenia systemu opartego o pompę ciepła jest jedną z podstawowych barier utrudniających ich rozwój w Polsce. Po części wynika to z braku wystarczającej wiedzy na temat samej technologii. Wciąż traktuje się ją jako rozwiązanie niezwykle nowatorskie, a więc w domyśle drogie. W efekcie z pomp ciepła korzysta zaledwie ułamek polskich gospodarstw domowych. Przykładowo w znanej z proekologicznych postaw Szwecji współczynnik ten wynosi aż 70%.
Według naszych obliczeń koszt budowy instalacji z gruntową pompą ciepła dla 200-metrowego domu, w którym mieszka 4 -osobowa rodzina wynosi obecnie około 64,5 tysiąca złotych. Budowa kotłowni gazowej w takim samym obiekcie to wydatek na poziomie 54 tysięcy złotych, a kotłowni olejowej aż 74 tysiące złotych. Okazuje się więc, że są to koszty porównywalne, a instalacja pompy ciepła może być nawet bardziej opłacalna niż tradycyjny system grzewczy.
Najdroższymi elementami systemu opartego o pompę ciepła jest samo urządzenie wraz z budową węzła grzewczego, zbiornik cieplej wody użytkowej oraz wykonanie przyłącza dolnego, tzn. kolektora pionowego bądź poziomego. Dzięki systematycznym spadkom cen odwiertów, kolektor pionowy jest droższy już tylko o kilka procent od poziomego. W zamian oszczędzamy powierzchnię działki i co ważniejsze zyskujemy znacznie stabilniejsze źródło energii.
Warto pamiętać, że w przeciwieństwie do systemów opartych na węglu, gazie czy oleju opałowym, pompa ciepła nie odprowadza żadnych spalin. W kosztorysie nie uwzględnia się zatem wydatków związanych z budową komina. To, co powinno przekonać nas do tego, by korzystać z energii odnawialnej, uzyskiwanej z naturalnych i powtarzających się procesów przyrodniczych, to znacznie niższe koszty ogrzewania domu. Pompa ciepła umożliwia zmniejszenie wydatków na ten cel nawet o 80%, redukując przy tym emisję szkodliwych dla środowiska związków, dzięki czemu jej użytkownicy zyskują podwójną korzyść.
